Çocuğa yönelik cinsel istismar, psiko-sosyal gelişimini tamamlamamış bir çocuğun bir yetişkin tarafından zor ve cebir kullanılarak cinsel uyarılma için doyum sağlanmasıdır. Cinsel istismar eyleminin zor ve cebir ile yapılıyor olması ve genellikle tanığının olmaması ortaya çıkışını zorlaştırmaktadır. İstismara uğrayan çocuk ihanete uğramışlık, güçsüzlük ve suçluluk hissetmekte bu duygular ile yakınlarından ters tepkiler alacağını düşündüğü için çoğu zaman durumu yakınları ile paylaşmamaktadır. İstatistiklere göre cinsel istismar olgularının ancak yüzde 5 oranında bir kısmı adli makamlara yansımaktadır (Sezgin, 2009). Jinekolojik muayene ile hastaneye başvuran çocuklar ve kendi gelişim döneminden çok daha fazla cinsel bilgiye sahip olan çocuk, istismar şüphesi taşımalıdır. Bu konuda görev yapan hekimin ilk bebeklikten ergenliğe kadar tüm psiko-sosyal gelişim dönemlerini ayrıntıları ile bilmesi gerekir. Araştırmalara göre, cinsel istismar bilinenin aksine ıssız yerlerde inşaat köşelerinde tanınmayan kişiler tarafından değil çok büyük oranla çocuğun en yakınları ve akrabaları tarafından gerçekleşmektedir. Yapılan araştırmalar %77 aile, %11 diğer akrabalar, %5 bakımla ilgisi olmayan kişiler ve %2 ‘si çocuğun bakımı ile ilgilenen diğer kişiler tarafından yapıldığını göstermektedir. Ayrıca çocukluk çağında uğranmış cinsel istismar ile psikoz arasında belirgin bir ilişkinin olduğu araştırmalarca desteklenmiştir. Cinsel istismara uğramış çocuğun tespit edilmesinde bir takım kriterler vardır.

Öncelikle 10 yaş altı çocukların verdiği tepkilere bakacak olursak; Kendi yaş döneminden çok daha fazla cinsel bilgiye sahip olması Herhangi bir kişiyle (anne-baba) sarılma, dokunma gibi vücut temasında kaçınması Enürezis, enkopresiz (uykuda alt ıslatma, dışkı kaçırılması) gibi belirtiler Resimlerde ve oyunlarda cinsel içerikli temaların olması Sık ve ortalık yerde mastürbasyon Davranışlarında birdenbire olan değişimler Özel korkular ve kaçınmalar Küçük çocuğun aniden rol değişimi 10 yaş üstünde görülen belirtiler ise; 10 yaş üzeri çocuklarda bulundukları sosyal roller sebebiyle açık cinsel uğraşlara olan ilgi daha azdır.

Rastgele cinsel ilişkiye girme davranışı Kendine zarar verme davranışı Depresyon ve mutsuzluk hali Yeme bozuklukları ve diğer bazı psikolojik semptomlar. Cinsel istismara uğramış çocukla görüşürken ön yargıdan uzak ve rahat bir ortamda görüşme yapılmalıdır. Bu durumda bir çocukla görüşen uzmanın bu konuda yetkin olması gerekmektedir. Görüşmede psikolog ve hekim birlikte bulunmalıdır. Öyküyü alan uzman çocuğun anlattıklarından sarsıldığını çocuğa belli etmemelidir. Kısa cümleler kullanılmalı, çocuğun sözü kesilememeli ve çocuk yargılanmamalıdır. Çocukla konuşurken asla bebek gibi ses değiştirilmemeli ya da çocuğun söyleyecekleri tahmin edilmeye çalışılmamalıdır.

Cinsel istismara uğramış çocuğun kesinlikle bir uzman tarafından destek alması gerekmektedir. Aksi durumda çocuğun psikoz, cinsel işlev bozuklukları, travma sonrası stres bozukluğu ve birçok psikolojik rahatsızlığı geçirme riski çok fazladır. Tedavide çocukla güven ilişkisi kurulduktan sonra çocuğun yaşadığı travma çözümlenmeli ve bununla baş etme yöntemleri güçlendirilmeye çalışılmalıdır. Destekleyici psikoterapi bu gibi vakalarda oldukça faydalı olmakta, çocuğun işlevselliği çoğalmakta, gündelik hayatına yavaş yavaş sorunsuz devam edebilmektedir.